Talep hakkı (Anspruch) alacağı isteme yetkisine denir. Dar anlamıyla alacak hakkı, borçludan edimi yerine getirmesini isteme hakkını alacaklıya veren haktır. Alacak hakkı ve talep kavramları günlük hayatta birbirlerinin yerine kullanılsalar dahi, talep yalnızca alacaklara özgü bir şey değildir. Talep, ayni haklarda geçmektedir ve ayni hak ihlal edildiği zaman doğmaktadır.
Alacak hakkı ile aynı anda doğan talep bazı istisnalar yaratabilir. Örnek olarak vadeli borçlarda alacağı talep edebilmek için vadenin beklenmesi şarttır. Ama vadenin gelmesinden önce de alacaklının alacak hakkı vardır. Borçlu kendi rızasıyla alacaklıya alacağını verebilir ama alacaklı vadeli borçlarda vade gelmeden alacağını talep edemez. Başka bir hususda talep hakkının alacağın başkasına devredilmesi durumunda ilk alacaklıdan diğer alacaklıya geçmesidir. Alacak hakkı ile talep hakkının birbiriyle bağlantılı olup ayrılmamasının sebebi ise ‘’esasen temsil’’ ve ‘’alacağın temliki’’ kavramlarının bulunmasından gelmektedir.
Alacaklı talep hakkını mahkeme kararıyla kullanmak isterse dâva açılmış olur ve açılan bu dâva bir eda davasıdır. Para borçlarında herhangi bir ilam olmadan yapılan taleplerin veyahut mahkemece kararlaştırılan eda ilamının devlet zoru ile alınmasına cebri icra denmektedir. Bahsi geçen cebri icra talep kavramının bir uzantısı olmaktadır.
Oğuzman-Öz, Borçlar Hukuku Genel Hükümler, Cilt-1, 16.Bası, İstanbul, Vedat Kitapçılık, 2019, s.14-15-16
